Pag-ibig sa Bukid

Muling bumuhos ang sagradong luha
ng puso kong binabagyo ng iba't-ibang damdamin.
Ibinulong sa akin ng hanging masalimuot
ang mga pagdurusa ng nakaraan.

Sariwa pa sa aking alaala ang gabing iyon.
Ginahasa mo ako ng iyong huwad na pag-ibig.
Pinaniwala.
Pinaasa.
Pinakilig sa bawat dampi ng iyong mga kamay sa akin.

Binasbasan ng libu-libong paru-paro
ang bawat yakap mo sa akin.
Nagpupumiglas ang bawat damdaming
sa iyo lamang nakalaan.
Ngayon, ako'y nangungulila at nagpupumilit
na burahin ka sa aking puso't isipan.

Hanggang kailan ba ako mananatiling ganito?
Uupo na lang ba sa sulok?
Magmumukmok?
O dapat ko bang harapin ang bukas
at hugutin mula sa alabok ang bagong lakas?